Art. 1518 Kodeksu pracy wskazuje, że za pracę w porze nocnej pracownikowi przysługuje – poza normalnym wynagrodzeniem za pracę – dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej, która wynika z minimalnego wynagrodzenia za pracę. Dodatek wypłaca się za każdą godzinę pracy w porze nocnej.
W stosunku do pracowników wykonujących pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy dodatek ten, może być zastąpiony ryczałtem, którego wysokość odpowiada przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej.
Pora nocna z Kodeksu pracy trwa 8 kolejnych godzin. Wybiera się je z zakresu od godziny 21:00 do godziny 7:00.
Dla kierowców ustala się także dodatkową porę nocną. Trwa ona 4 kolejne godziny wybrane z zakresu od godziny 0:00 do godziny 7:00. Obowiązuje ona również kierowców niebędących pracownikami. Zgodnie z art. 21 ustawy o czasie pracy kierowców w przypadku gdy praca jest wykonywana w tej porze, czas pracy kierowcy nie może przekraczać 10 godzin między dwoma kolejnymi okresami dziennego odpoczynku albo dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku. Za nieprzestrzeganie powyższego limitu odpowiada przewoźnik, który na podstawie ustawy o transporcie drogowym może otrzymać karę pieniężną w wysokości uzależnionej od długości trwania przekroczenia:
- 50 zł o czas do 1 godziny,
- 100 zł o czas od 1 godziny do mniej niż 3 godzin – sklasyfikowane jako poważne naruszenie,
- 200 zł za każdą rozpoczętą godzinę od 3 godzin – sklasyfikowane jako bardzo poważne naruszenie.
W stosunku do kierowców będących pracownikami pory nocne ustala się w regulaminie pracy. Jeśli pracodawca nie wprowadził regulaminu, ponieważ jego tworzenie nie zawsze jest obowiązkowe, to podaje on okresy pór nocnych w informacji o warunkach zatrudnienia wręczanej pracownikowi w terminie do 7 dni od dnia dopuszczenia pracownika do pracy.
